Best gek eigenlijk…
Maaike Thissen-Heuvelings 27 mei 2021
…dat het ouderschap in één zucht geregeld wordt met het verdelen van de bezittingen en het vermogen. Ja, natuurlijk heeft elke familiemediator geleerd welk stappen moeten worden doorlopen alvorens ze overgaan tot het onderhandelingsproces. Maar toch, als partners uit elkaar gaan, zijn deze twee zaken onlosmakelijk met elkaar verbonden in de afwikkeling van de scheiding. Niet zelden zie je dat het ouderschap en het verdelen van het vermogen, door partijen sterk afwisselend en door elkaar op tafel worden gelegd in alle fases van de mediation.
Terwijl ik mijn hand in het vuur durf te steken dat, als je ouders vraagt wat belangrijker is, 99,9% zal zeggen dat hun kinderen ten alle tijden boven bezittingen of geld gaan. Waarom lopen die zaken in scheidingsonderhandelingen dan toch zo vaak door elkaar?
Tit-for-tat
Mensen in onderhandelingen nemen alles mee in elke overweging “jij dit, dan ik dat” ook wel tit-for-tat onderhandelen genoemd. Of het nu gaat over spullen of over hoe vaak de kinderen ergens zijn.
Het onderhandelen over de bezittingen en het vermogen kan daarentegen juist bij heldere afspraken en een tit-for-tat aanpak heel bevredigend voelen voor beide partijen. In Nederland zijn er 2 mogelijkheden bij een huwelijk; in gemeenschap van goederen of zoals sinds 1 januari 2018 de standaard is bij een huwelijk; onder huwelijkse voorwaarden. Toen jullie je handtekening hebben gezet onder de huwelijksvoltrekking hebben jullie een keuze gemaakt. Natuurlijk zijn er uitzonderingen en aanpassingen mogelijk. Maar hier is in principe het Nederlandse recht van toepassing. De onderhandelingen hierover zijn dus redelijk afgebakend in de wet.
“Onderhandelen over de kinderen”
En dan “Onderhandelen over de kinderen…” het is een nare zin maar niet gek, het is immers voor 99,9% van de ouders het belangrijkste wat er is. Vraag je eens af; zijn de kinderen in deze onderhandelingen echt het belangrijkste? Of hebben de ouders vooral hun eigen belang hierbij in hun achterhoofd?
Daar kom ik weer… ook dit is niet gek, je dreigt het belangrijkste deel van je bestaan (gedeeltelijk) te verliezen. Het zal nooit eerlijk, fijn of terecht voelen dat je je kinderen niet elke dag ziet of dagelijkse beslissingen niet meer eerst aan jou worden voorgelegd. Het gevoel van verlies, invloed en grip op de situatie maakt dat er op andere vlakken naar die grip of invloed wordt gezocht. Dit zorgt weer voor tunnelvisie, onbegrip bij de ander, conflicten en ga zo maar door.
Mijn tip aan ouders die uit elkaar gaan?
Maak een duidelijk onderscheid tussen afspraken over de kinderen en afspraken over de verdeling van bezittingen en vermogen. Spreek met elkaar en jullie mediator of advocaat af dateerst het ouderschap wordt geregeld. Rond dit af met het ouderschapsplan.
Ga vervolgens pas onderhandelen over jullie bezittingen, vermogen en andere zaken die jullie als ex-partners moeten afhandelen.
De volgende tips kunnen je helpen met de afspraken over de kinderen:
- Zorg ervoor dat jullie het belang van de kinderen voorop zetten en dus niet wat jullie als ouder van de kinderen willen.
- Zijn jullie het niet eens over wat goed is voor de kinderen? Zorg dan dat jullie weten wat jullie kinderen willen.
- Weten jullie niet hoe jullie dit aan moeten pakken? Schakel dan bijvoorbeeld een orthopedagoog in. Zij zijn opgeleid en gekwalificeerd om met kinderen te praten en te kijken wat in de opvoedsituatie belangrijk is voor het kind.
- Zorg dat gesprekken met de kinderen goed voorbereid worden en doe dit samen. Niemand van jullie is belangrijker. Jullie zijn samen de ouders van de kinderen.
- Schakel hulp in als jullie er zelf niet uit komen. Jullie afspraken zijn alleen goed en uitvoerbaar als jullie hier beide achter staan.